بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین پیلاتس بر کاهش افسردگی سالمندان مرد بازنشسته ی کارگر

مقدمه و هدف: امروزه بحث سلامتی و تندرستی در حوزه های جسمانی و روانشناختی پیر شدن از موضوعات مهم جهانی هستند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین منتخب پیلاتس، بر درمان اختلال افسردگی در مردان سالمند کارگر بازنشسته غیر ورزشکار بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی بود. 30 مرد سالمند بازنشسته کارگر، با میانگین سن (2/88 ± 62/96) به روش تصادفی، از جامعه در دسترس مردان سالمند کارگر بازنشسته، که در سال 1392 به مرکز روانپزشکی امیرکبیر شهرستان کاشان مراجعه کرده و دارای پرونده پزشکی بودند؛ به عنوان نمونه انتخاب، و به طور تصادفی، به دو گروه مساوی تجربی و کنترل تقسیم شدند. افسردگی آزمودنی ها، از طریق پرسشنامه کوتاه شده افسردگی بک- 13 (bdi-s-13) اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته برنامه ورزشی پیلاتس را اجرا کردند. طی دوره تمرین، آزمودنی های گروه کنترل هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند. برای طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف و برای ارزیابی اثر بخشی تمرینات از آزمون تحلیل واریانس، در سطح معناداری 0/05 =α استفاده شد. یافته ها: اختلاف معناداری در نمرات افسردگی گروه تجربی در پس آزمون بدست آمد (p≤ 0/001). اما در گروه شاهد تفاوت معناداری مشاهده نشد (p≥0/05). نتیجه گیری: در مجموع 8 هفته تمرین پیلاتس، موجب بهبود افسردگی در مردان سالمند بازنشسته کارگر غیر ورزشکار شد. این شیوه به عنوان یک راهکار غیر تهاجمی و غیر دارویی برای سالمندان مبتلا به افسردگی پیشنهاد می شود.